Proje, oksit yarıiletken tabanlı malzemelerin enerji teknolojilerinde kullanımını ve ileri teknoloji hibrit sistemlerinin geliştirilmesini hedeflemektedir. Son 20 yıldır oksit yarıiletkenlerin teknolojisi, ışık yayıcı diyotlarda, optik güç çıkışlarında, şeffaf elektrotlarda, yalıtım malzemesi olarak camlarda, LCD ekranlarda ve akıllı pencerelerde… vb. çeşitli alanlarda uygulamaları geliştirilmiştir. Oksit yarıiletkenlerin kristal örgüsünde oluşturulan noktasal örgü kusurları ile yarıiletkenin iletkenlik ve/veya değerlik bantlarına yakın sığ ve/veya derin enerji seviyeleri meydana gelir. Oluşan yeni enerji seviyeleri, örgüdeki serbest taşıyıcı miktarını artırır ve yeni elektronik geçişleri oluşturur. Yeni kazanılmış elektronik konfigürasyon günümüz enerji sektöründe, foto katalitik, gaz algılama ve yakıt gazlarını (H2, CH4, C2H6 ..vb) tutma kabiliyeti yüksek aygıtların geliştirilmesine olanak sağlar. Toplam 335.000 TL bütçeli projede 3 yıl boyunca 1 adet doktora sonrası araştırmacı ve 1 adet yüksek lisans öğrencisi olmak üzere 2 bursiyer çalıştırılacaktır. İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Fizik Bölümü Yenilenebilir Enerji ve Oksit Hibrit Sistemler Laboratuvarı ’nda, düşük karbon salınımlı yakıt gazlarının algılanması ve bu yakıt gazlarının soğurulma/bırakma kabiliyetleri yüksek sistemler geliştirilecektir. Üretilecek ürünler sayesinde yüksek oranda yakıt gazı depolanabilecek ve çok düşük uyarımlarla (sıcaklık, elektrik alan veya manyetik alan) depolanan yakıt gazları kullanılabilir hale gelecektir. Günümüz enerji teknolojileri genellikle fosil yakıtlarına bağımlıdır. Bu bağımlılığın azaltılması için fosil yakıtlarına alternatif olarak düşünülen yakıt gazlarının günlük yaşamda kullanımı mümkündür. Fakat ne yazık ki, yakıt gazlarının mobil kullanımlarda depolanmasını ve tüketildiğinde ise tekrar dolumu için dopalama istasyonlarının kurulumu, yakıt gazlarının günlük yaşamdaki pratikliğini azaltmaktadır. Günlük yaşamda pratik olarak yakıt gazlarının kullanımı aşamasında, proje kapsamında üretilecek heterokatmanlara ihtiyaç duyulmaktadır. Hacimsel olarak çok küçük alanlarda, yüksek miktarda hidrojen (veya yakıt gazının) depolanması mümkün olacaktır.